गोठभन्ज्याङमा क्याम्प-फायर

ललितपुर, होली उपत्यकामा रहेका तराईमूलका बाहेकले मंगलबार मनाए । ठूलो जमात रंग दलादल र पानी छ्यापाछ्यापमा मस्त रह्यो । उपत्यका खाल्डामै रहेका तन्नेरीको अर्को जमात भने फागु मनाउन भिन्न उद्देश्यसाथ दलचोकी गोठभन्ज्याङमा थियो ।

पचास तन्नेरी करिब तीन घन्टाको कच्ची बाटो छिचोल्दै भट्टेडाँडानजिकैको मनोरम भन्ज्याङमा पुगेका थिए । अंग्रेजी लेखक टमस हार्डीको ‘फार पmम द म्याडिङ क्राउड’ मा भनिएझैं उनीहरू एकान्तमा बढी नै आनन्दित देखिन्थे ।

‘फागु पूणिर्मा हर्ष र उमंगको उत्सव भए पनि उपत्यकामा पर्वका नाममा विकृति फैलेको छ,’ तन्नेरीहरूलाई अगुवाइ गरेर दलचोकी पुर्‍याइसकेपछि युवा अभियानका उपाध्यक्ष रूख गुरुङले भने, ‘त्यसको प्रतीकात्मक विरोध जनाउन यहाँ आएका हौं ।’ विशेषतः सृजनात्मक कामसँगै कलासंस्कृतिको सम्मान गर्न दशकदेखि होली यसरी मनाउन थालेको उनले जानकारी दिए ।

राष्ट्रिय युवा सेवा र स्मार्ट क्लबको समेत सक्रियतामा जुटेको हूलमा दन्त चिकित्सकदेखि राष्ट्रिय फुटबल खेलाडी, मोडलदेखि विद्यार्थीसम्म थिए ।

लगनखेलमा मंगलबार बिहानै जुटेको जमात मध्याह्नतिर गन्तव्य पुगेको थियो । सुत्ने र खानेबस्ने चाँजो अभियानले स्थानीय बासिन्दाको घरमै मिलाएको रहेछ । तन्नेरीहरूले गुन्द्रुकको अचारले जिब्रो पड्काउँदै खाना खाए । भोटुडाँडाको हाइकिङमा रमाए । सल्ला र लालीगुँरासले भरिएको भोटुडाँडाको टुप्पाबाट उपत्यकाको क्रंक्रिट जंगल देखिए पनि सहभागीहरू वीरगन्ज सहरतर्फ लालायित भए तर तुवाँलोले तराईको औद्योगिक नगरीलाई ढपक्क ढाकेको थियो ।

घुमघामपछि गोठभन्ज्याङ पुग्नुको खास काम सुरु भयो ।

युवाहरू भोटुडाँडाबाट अलि तल मनकामना मन्दिरमा झरे । मन्दिर पु+mग उडेको थियो । साथै ल्याएको पेन्ट, चुना, कुचोले उनीहरू मन्दिरका भित्ता उजिल्याउन थाले ।

‘गोरखाको मनकामनाकै प्रतिरूप मानिने यो मन्दिरमा वैशाखमा मेला लाग्ने भएकाले गाउँलेले रंगरोगन गर्न आग्रह गरेका थिए,’ युवा अभियानका महासचिव विपिन पोखरेलले भेद खोले । सहरी युवालाई गाउँले जीवनको झल्को दिनु पनि उद्देश्य रहेको उनले बताए ।

तन्नेरीहरूले मन्दिर परिसरमा सरसफाइ पनि गरे । विगतमा अभियानले ललितपुरको बिष्टाछाप गाउँमा बाटो खन्ने, खेलमैदान, पानीट्यांकी बनाउने गरेको रहेछ ।

‘साह्रै रमाइलो भयो,’ एनआरटीका फुटबल खेलाडी बालगोपाल साहुखलले भने, ‘थप सामाजिक काम गर्नुपर्ने थियो ।’

युवा जमघटबाट दलचोकी गाविसका निवर्तमान अध्यक्ष रामशरण आलेमगर पनि कम उत्साहित थिएनन् । ‘यिनले हाम्रो गाउँको विकासमा लाग्न हौस्याएका छन्,’ उनले सुनाए ।

दलचोकी गाउँ जान प्रत्येक सहभागीबाट ४ सय रुपैयाँ लिइए पनि आनन्द र उत्साहसामु त्यो नगण्य भएको प्रत्येकको अनुहारले बताइरहेको थियो ।

उपत्यका खाल्डाबाट ‘पहिलोपल्ट बाहिर निस्केकी’ काठमाडौंकी नर्सिङ विद्यार्थी प्रविना कर्माचार्य दलचोकी जाने बाटामा लालीगुराँस हेर्नमा मग्न थिइन् । ‘एकदम रमाइलो लागिराखेको छ । प्रकृति र गाउँले जीवनको मज्जा लिँदै होली फरक तरिकाले मनाउन पाइयो,’ उनले भनिन् ।

तन्नेरीले डन्डीबियोलगायतका खेलबाट पनि आनन्द उठाए । मध्यरातमा गितार र मादल
बजाए, गीत । मंगलबार रात पूर्णेको जून उदाएपछि क्याम्पफायर सुरु भयो जसले झनै लोभ्यायो । क्याम्पफायरको तातोमा दोहोरी खेल्ने र आलु पोलेर खानेहरू पनि रौसिए ।

Published: www.ekantipur.com

Kathmandu,
March 12, 2009

Published by

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *